صبر ؛ از خصلت های نیک و پسندیده اخلاقی است که منشأ بسیاری از صفات نیک دیگر و در ارتباط با آنهاست . صبر همان شکیبایی ورزیدن است که به سه نوع اصلی تقسیم می شود :

صبر بر مصیبت و بلا ، صبر بر طاعت خداوند و صبر بر معصیت و حرام الهی .

صبر بر مصائب مشکل ترین آن است چرا که بلاها و مصائب چیزی هستند که در قدرت و اختیار انسان نیستند و ناخواسته به او می رسند و تحمل آنها بر او سخت و دردناک است. اما اگر کسی شکیبایی بورزد اجر و پاداش عظیمی نزد خداوند خواهد داشت و به مقامات و درجات رفیعه ای نائل خواهد شد .

صبر بر طاعت و معصیت ، صبر بر اموری هستند که تحت اراده و اختیار انسان هستند . در این امور نفس چیزی را باید تحمل کند که مطابق میلش نیست .پس این نیز نیازمند صبوری و بردباری است.

در تمام انواع صبر ، مهمترین ثمره ای که به بار می آید تهذیب نفس است .

صبر آثار و فواید بسیار سازنده ای در پی خواهد داشت که این آثار هم فرد را از نظر روحی و روانی می سازد و هم اثراتش در خارج و اجتماع به عینه نمود خواهد یافت.

برای صبور شدن راه هایی هست که با پیمودن آن انسان به این صفت پسندیده آراسته می گردد.

از جمله مؤثرترین آن راه ها ، این است که انسان آیاتی را که در قرآن کریم در بیان صبر آمده مورد مطالعه قرار دهد . همچنین به کلام معصومین علیهم السلام که بسیار هم به این خصلت و فضایل و آثار آن اشاره نموده اند ، توجه نماید ، تا بتواند این صفت را در خود ایجاد کند.

در این تحقیق می خواهیم به طور اجمال معنای واژه ی صبر و نیز انواع و آثار و راه های تحصیل آن را بیان کنیم.