مباحث مربوط به امام مهدی علیه السلام درتاریخ اسلام از سده های نخستین تا به حال مورد توجه دانشمندان ونویسندگان برجسته مسلمان بوده،وآثارارزشمندی ارائه داده اند وباید توجه داشت که مسأله حکومت منجی وآمدن او ویژه گروه ودین خاصی نیست بلکه حکومت اوفلسفه جهانی داردوهمه انسان ها ازوجوداو بهره مند میشوندزیرا رسیدن به کمال واجرای عدالت،حقّ همه انسانهاست.اندیشه انسان به دنبال اینست که سیر جهان به سوی آینده ای روشن است.

 با توجه به اینکه در حال حاضر اختلافات در اصول اعتقادی افراد جهان است،آینده ی بشر به سوی تاریکی می رود،پس باید تلاش کرد که همه ی جوامع به صورت واحد در بیایند تا زمینه ی ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف  هم فراهم شود وهر چه زودتر چشم ما به جمال ایشان روشن شود.انشاءالله

نوشته پیش رو در یک مقدمه که شامل کلیات ومفاهیم میشود وچهار فصل سامان یافته است.باتوجه به اینکه هدف این بوده که فصل ها وموضوعاتی که درآنها موردبررسی قرار میگیردمنظم باشد ومباحث سه فصل آخردرارتباط با موضوعات مطرح شده هماهنگ باشد،بنابراین سه فصل آخربه 4قسمت تقسیم شده که شامل 1-اوصاف مهدی موعود2-جایگاه مهدی موعود دردین مورد نظر3-علائم قبل از ظهوراز دیدگاه نان4-وقایع هنگام ظهور سخن به میان آمده است

اهميت ولايت و ضرورت پيروي از اولياء الهي ، به دليل همراهي و لزومي است كه اين تبعيت در فرمان‌برداري از پروردگار دارد؛ به عبارت ديگر، ولايت، منصبي است الهي و از سوي پروردگار به هر آن‌كس كه خود صلاح و شايسته بداند عطا مي‌فرمايد؛ لذا اطاعت از ولايت، تبعيت از خداست و نافرماني از حجت الهي، نافرماني ازخداست.ولايت در زمان رسول خدا با پيامبر و در زمان حضرت ائمه با ائمه (ع) تحقق يافت و در زمان غيبت امام معصوم(ع) با نايبان عام آن حضرت است كه از سوي حجت الهي،‌ حجت برخلق باشند. چنانکه امام زمان (عج) مي فرمايد : « أما الحوادث الواقعة فارجعوا فيها إلي رواة أحاديثنا فإنهم حجتي عليكم و أنا حجة الله. » (وسائل الشيعه، ج 18، ص 101، ح 8) و همچنين روايت امام صادق(ع) که مي‏فرمايد: « … من کان منکم ممن قد روي حديثنا و نظر في حلالنا و حرامنا و عرف احکامنا فليرضوا به حکماً فاني قد جعلته عليکم حاکماً فاذا حکم بحکمنا فلم يقبل منه فانما استخف بحکمنا و علينا رد و الرادعلينا کالراد علي الله وهو علي حد الشرک بالله» ( اصول کافي، ج 1، ص 67؛ وسائل الشيعه، ج 18، ص 98 ) يعني : « بايد به کساني از شما (شيعيان) که حديث و سخنان ما را روايت مي‏کنند و در حلال و حرام ما به دقت مي‏نگرند و احکام ما را به خوبي باز مي‏شناسند (عالم عادل)، مراجعه کنند و او را به عنوان حاکم بپذيرند. من چنين کسي را بر شما حاکم قرار دادم. پس هرگاه به حکم ما حکم کند و از او پذيرفته نشود، حکم خدا کوچک شمرده شده و بر ما رد شده است و آن که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و چنين چيزي در حد شرک به خداوند است » و همچنين بر اساس روايات و دلايل متعدد ديگر پيروي از فقيه جامع الشرايط در زمان غيبت، در امتداد همان اطاعت و پيروي از امام معصوم است

صبر ؛ از خصلت های نیک و پسندیده اخلاقی است که منشأ بسیاری از صفات نیک دیگر و در ارتباط با آنهاست . صبر همان شکیبایی ورزیدن است که به سه نوع اصلی تقسیم می شود :

صبر بر مصیبت و بلا ، صبر بر طاعت خداوند و صبر بر معصیت و حرام الهی .

صبر بر مصائب مشکل ترین آن است چرا که بلاها و مصائب چیزی هستند که در قدرت و اختیار انسان نیستند و ناخواسته به او می رسند و تحمل آنها بر او سخت و دردناک است. اما اگر کسی شکیبایی بورزد اجر و پاداش عظیمی نزد خداوند خواهد داشت و به مقامات و درجات رفیعه ای نائل خواهد شد .

صبر بر طاعت و معصیت ، صبر بر اموری هستند که تحت اراده و اختیار انسان هستند . در این امور نفس چیزی را باید تحمل کند که مطابق میلش نیست .پس این نیز نیازمند صبوری و بردباری است.

در تمام انواع صبر ، مهمترین ثمره ای که به بار می آید تهذیب نفس است .

صبر آثار و فواید بسیار سازنده ای در پی خواهد داشت که این آثار هم فرد را از نظر روحی و روانی می سازد و هم اثراتش در خارج و اجتماع به عینه نمود خواهد یافت.

برای صبور شدن راه هایی هست که با پیمودن آن انسان به این صفت پسندیده آراسته می گردد.

از جمله مؤثرترین آن راه ها ، این است که انسان آیاتی را که در قرآن کریم در بیان صبر آمده مورد مطالعه قرار دهد . همچنین به کلام معصومین علیهم السلام که بسیار هم به این خصلت و فضایل و آثار آن اشاره نموده اند ، توجه نماید ، تا بتواند این صفت را در خود ایجاد کند.

در این تحقیق می خواهیم به طور اجمال معنای واژه ی صبر و نیز انواع و آثار و راه های تحصیل آن را بیان کنیم.